Śluza nr 16 Pianówka

Śluza na rzece Noteć nr 16 w miejscowości Pianówka, stanowi istotny element systemu wodnego łączącego Wisłę z Odrą. Jest to obiekt, który odgrywa ważną rolę w kształtowaniu krajobrazu kulturowego doliny Noteci, a jej znaczenie historyczne i techniczne czyni ją unikalnym punktem na mapie regionu.

Historia tej śluzy sięga początku XX wieku, kiedy to w latach 1910-1914 zakończono prace nad kanalizacją Dolnej Noteci. Śluza została wybudowana w 1913 roku, a jej budowa była częścią większego projektu mającego na celu poprawę żeglowności rzeki. Śluza nr 16 znajduje się na wschód od wsi Pianówka, na terenie miejscowości Góra i Zofiowo, co czyni ją łatwo dostępną zarówno dla żeglugi, jak i dla odwiedzających.

Obiekt jest konstrukcją komorową, zbudowaną z betonu i cegły klinkierowej. Składa się z górnej i dolnej głowy oraz komory śluzowej, co pozwala na efektywne zarządzanie poziomem wody. Dwuskrzydłowe wrota śluzy, wykonane ze stali i pokryte blachą, otwierają się i zamykają ręcznie, co dodaje jej charakterystycznego uroku. Proces napełniania i opróżniania komory również odbywa się ręcznie, co podkreśla tradycyjne metody obsługi tego obiektu.

Dodatkowo, na terenie śluzy znajduje się jaz trójprzęsłowy, który reguluje poziom wody, a także most z torowiskiem, po którym przesuwany jest żurawik. Śluza nr 16 w Pianówce nie tylko ułatwia żeglugę, ale również stanowi ważny element dziedzictwa inżynieryjnego regionu, będąc symbolem złożonych procesów regulacji rzeki Noteć.